(1054) Nadzieja. 10 lat w ciemności, Amanda Berry & Gina deJesus

 

Tytuł oryginału: Hope: A Memoir of Survival in Cleveland

Współpraca: Mary Jordan, Kevin Sullivan

Wydawnictwo: Agora 

Data wydania: 11.04.2017

Liczba stron: 380

Literatura faktu

Kilka miesięcy temu przeglądając Netflixa, w oko wpadł mi pewien film. Potwór z Cleveland z miejsca mnie zaciekawił, choć jeśli mam być szczera – spodziewałam się po nim czegoś naprawdę poruszającego i przerażającego wręcz. Po jego obejrzeniu długo nie mogłam zapomnieć o historii Michelle, Amandy i Giny. Traf chciał, że w mojej bibliotece znalazłam książkę dwóch porwanych dziewczyn. Czy Nadzieja. 10 lat w ciemności wywołała we mnie podobne emocje, co film? Na to pytanie odpowiem w tej recenzji.

Amanda i Gina miały dobre życie. Ta pierwsza miała stałą pracę, kochającego chłopaka i równie kochającą rodzinę. Gina podobnie, choć jeszcze bez pracy i chłopaka. Obie ufne, co doprowadziło je do prawdziwego życiowego dramatu. Obie znały córki Ariela Castro, więc czemu miałyby nie zaufać ich ojcu? To opowieść o silnej woli przetrwania i odwadze. Opowieść, która zostaje w pamięci na bardzo długo i jedno jest pewne: nie da się być obojętnym na tę historię.

Zaczynając lekturę tej książki, wiedziałam mniej więcej, czego mogę się spodziewać. Starałam się jednak nie nastawiać na nic konkretnego, ponieważ prawdziwe wspomnienia dziewczyn mogły zdecydowanie różnić się od filmu. No i cóż, tutaj się nie pomyliłam. Dzięki tej pozycji mogłam bliżej poznać Ginę i Amandę oraz powód, dla którego wsiadły do samochodu tego potwora.

Nie będę ich tutaj oceniać, ponieważ... nie byłoby to na miejscu. Sprawy nie ułatwia fakt, iż jest to literatura faktu – prawdziwe wspomnienia, nie fikcja. Amanda i Gina to główne bohaterki tej książki, chociaż nie można zapominać o Michelle, która jako pierwsza trafiła do domu Ariela (ona jednak napisała samodzielną pozycję, na podstawie której prawdopodobnie powstał film). To, co przeżyły te dziewczyny, nie przechodzi mi przez gardło, a także napawa przerażeniem. Mogę jedynie podziwiać je za niesamowitą wytrwałość i siłę, która pozwoliła im jakoś przetrwać ten koszmar.

Pozycja ta została napisana i przetłumaczona dobrze, a jej lektura nie sprawiała mi większych problemów – mówię tutaj oczywiście o warstwie językowej. Same opisy tego, czego doświadczyły bohaterki, były dokładne i niezwykle obrazowe, co wywoływało tylko ciarki na całym ciele.

Nadzieja. 10 lat w ciemności to pozycja, której długo nie zapomnę. Opowiada o odwadze, sile ludzkiej psychiki i wytrwałości, ale również o ogromnym źle, jaki może zamieszkać w człowieku – przez co ten dokonuje straszliwych czynów. Ariel Castro zasłużył na najwyższy wymiar kary, a fakt, iż nie zdołał jej odbyć, niesamowicie mnie denerwuje.

Jeśli nie boicie się literatury faktu, wspomnień czy brutalnych historii, to ta pozycja może Was zainteresować. Warto jednak pamiętać, że znajduje się tutaj sporo trudnych tematów, jak wykorzystywanie seksualne nieletnich oraz przemoc pod każdym względem.

Ze względu na formę oraz tematykę książki, nie wystawię jej oceny. 

Książka dostępna w zbiorach Książnicy Karkonoskiej