Właśnie zebrałam się do naskrobania czegoś, aby podsumować ubiegłe dwa miesiące. Lepiej późno niż wcale prawda?
Od czasu, kiedy przeczytałam czwarty tom serii o Joannie Chyłce minęło już trochę czasu. I tak, dopiero teraz przychodzę do Was z recenzją tejże książki. Tylko proszę o jedno: nie bijcie!
Nie jestem miłośniczką kotów, ale postanowiłam przeczytać książkę o naprawdę uroczym kociaku (a bardziej kotce). Czemu to zrobiłam? Myślę, że tak na złość samej sobie. Kolejne pytanie: czy po lekturze zmieniło się moje nastawienie do tych zwierzaków? Na to odpowiem w dalszej części recenzji.
Po genialnej książce, jaką była pierwsza część trylogii Firebird, przyszedł czas na lekturę tomu drugiego.
Dawno nie czytałam czegoś tak... Czegoś, co tak bardzo mnie rozczaruje i zdenerwuje jednocześnie. Myślę, że pora znowu ponarzekać.
Książkę skończyłam dosłownie 10 minut temu i postanowiłam od razu o niej tutaj napisać, zanim moje wszystkie myśli ulecą mi z głowy. Oczywiście spłakałam się jak bóbr, ale w przypadku książek Hoover to żadne zaskoczenie.
Uwielbiam literaturę grozy i wciąż z tęsknotą szukam takiej książki, która mnie przerazi tak bardzo, że nie będę mogła w nocy spać. Jak na razie blisko tego był tylko Egzorcysta. Sięgając po książkę Jacka Ketchuma, spodziewałam się czegoś hm... naprawdę przerażającego. Ale rzeczywistość okazała się zupełnie inna- nie bałam się jakoś za bardzo, a wręcz przeciwnie. Odczuwałam głównie obrzydzenie.
Ostatnio coraz częściej sięgam po literaturę erotyczną/ romantyczną, co może mieć jakiś związek z tym, że moje życie miłosne ostatnio kwitnie... A wiosny jeszcze nie ma, więc to trochę podejrzane.
Od kiedy skończyłam drugi tom serii After minęło sporo czasu. Długo zabierałam się do czytania trzeciego tomu, później doczytałam go do połowy i odstawiłam na półkę, aż w końcu stwierdziłam, że muszę go skończyć. Choć nie mogłam się przekonać do tej książki, to udało mi się ją przeczytać i muszę przyznać, że... a, dowiecie się tego później.
Jeśli chodzi o wszelkie opowiadania z Wattpada, to mam do nich naprawdę wielki sentyment. Swego czasu sama tam próbowałam swoich sił (wychodziło jak wychodziło, ale mniejsza o to), no i byłam naprawdę zafascynowana tym wszystkim. Kiedy otrzymałam propozycję zrecenzowania książki, która tak naprawdę powstała na Wattpadzie- nawet się nie zawahałam.
Niedawno miałam okazję przeczytać (podobno) najlepszy thriller w tym roku. Czy to prawda?
